” Η ΑΟΖ ως διαπραγματευτικό χαρτί “

Ν. Λυγερός

Ένα από τα κυριότερα πλεονεκτήματα της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, ειδικά αφού θεσπιστεί, είναι ότι αποτελεί ένα διαπραγματευτικό χαρτί. 

 Η ελληνική ΑΟΖ δεν είναι απλώς ένα τεράστιο θαλάσσιο εμβαδόν, είναι και τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων, τα οποία ακολουθούν ως γεωλογική συνέχεια εκείνα του Ισραήλ (ειδικά τα κοιτάσματα Leviathan και Tamar) και της Κύπρου (κοίτασμα Αφροδίτη). 

 Αυτή η δυνατότητα, αφού δεν έχουν γίνει ακόμα οι απαιτούμενες γεωτρήσεις, αλλάζει ήδη τα δεδομένα σε γεωπολιτικό επίπεδο, προσφέροντας στην ελληνική κυβέρνηση ένα πλαίσιο υπερθετικό την ώρα που παλεύει για ν’ αλλάξει την οικονομική κατάσταση της χώρας μας και που συνομιλεί με ξένες χώρες. 

Η ΑΟΖ είναι ένα ισχυρό χαρτί απέναντι στη Γερμανία που ζητά συνεχώς αποδείξεις για τις οικονομικές μας προοπτικές. Η ΑΟΖ ασκεί μία πίεση ανάλογη με τις γερμανικές αποζημιώσεις, μ’ έναν διαφορετικό τρόπο βέβαια, αλλά που μπορεί να συνδυαστεί στρατηγικά.  

Για τη Γαλλία που ερευνά της Ανατολική Μεσόγειο από το 1911 και ειδικά Νότια της Κρήτης από το 1978, η ελληνική ΑΟΖ είναι μία απτή πραγματικότητα. Δεν υπάρχει ανάγκη να της αποδείξουμε την αξία της, πρέπει απλώς να την πείσουμε επί του πρακτέου ότι πρόκειται να τη θεσπίσουμε πολύ σύντομα και να την ενεργοποιήσουμε άμεσα. Σε αυτό το πεδίο πρέπει να κινηθούμε δυναμικά. 

Η Νορβηγία που έχει μεγάλη τεχνογνωσία στον τομέα των υδρογονανθράκων και παίζει ένα ρόλο σημαντικό και με το θέμα της Αρκτικής, μπορεί εύκολα να βρεθεί σ’ ένα συμμαχικό πλαίσιο με τις σεισμικές έρευνες, όπως έγινε και στην Κύπρο, όταν κανείς δεν το πίστευε. 

Με άλλα λόγια, αντί να επικεντρωθούμε και να εγκλωβιστούμε με το θέμα των αντιδράσεων της Τουρκίας, θα ήταν προτιμότερο να ενεργοποιήσουμε ένα σταθερό συμμαχικό πλαίσιο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση που έχει τόσο ανάγκη από ενέργεια, και στην Ανατολική Μεσόγειο με την Κύπρο και το Ισραήλ, έτσι ώστε να υλοποιηθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται ο ενεργειακός άξονας με το Interconnector EuroAsia, με την μεταφορά CNG και LNG, αλλά βέβαια στο μέλλον με τον αγωγό φυσικού αερίου.

Όλο αυτό το πεδίο δράσης είναι μία αληθινή ανάπτυξη που μπορεί όχι μόνο να μας απελευθερώσει από την οικονομική κατάσταση που βρισκόμαστε, αλλά να πείσει και τους συμμάχους μας ότι μπορούν και πρέπει να μας υπολογίζουν όχι μόνο ως ενεργειακό κόμβο, αλλά κι ως γεωπολιτικό παίκτη που με την ενέργεια του μπορεί να υποστηρίξει τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Αν επιπλέον το συνειδητοποιήσει ο ελληνικός λαός, τότε θα αρχίσει να βλέπει τα πράγματα μ’ έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο και θα μπορούν τα παιδιά μας να έχουν ένα μέλλον στην ίδια τους την πατρίδα, δίχως εκπτώσεις για τη ζωή τους. 

Αυτός είναι ο στόχος μας για την Ελλάδα μας.

Σημείωση: Δεν έχουμε κανέναν απολύτως λόγο, όπως ενδεχομένως επικαλούνται άλλοι, το να μην δεχθούμε το στόχο του συντάκτη, που εδώ και 2 χρόνια τώρα ,συστηματικά είναι η αλήθεια, ασχολείται και πασχίζει για το θέμα της ΑΟΖ μαζί με άλλους εξαίρετους επιστήμονες., για να ευεσθητοπιήσουν τον κόσμο, αλλά και για να προτρέψουν τις κυβερνήσεις να ανακηρύξουν τουλάχιστον την ΑΟΖ στο Αιγαίο.

Θα συμφωνήσουμε ότι υπό προυποθέσεις και κυρίως με κυβερν'ησεις που δεν ξεπουλάνε την περιουσία της χώρας, θα μπορούσε πράγματι η ΑΟΖ να είναι ένα δυνατό διαπραγματευτικό χαρτί, εξ ίσου με  αυτό των γερμανικών οφειλών. Όμως με την κατ'αάσταση που επικρατεί σήμερα στη χώρα μας, ενδεχομένως κάθε απόπειρα να μπουν στο τραπέζι της τρόικας και τα κοιτάσματα της Ελληνικής ΑΟΖ , αυτό θα ήταν μια πάρα πολύ διακιδυνευμένη ενέργεια  που μπορεί να αποστερήσει τη Χώρα από ένα ακόμη μεγάλο της πλούτο! Εδώ ακριβώς ΄έγκεινται οι επιφυλάξεις μας..

Αναρτήθηκε από Δημήτρης Κυπριώτης στις 7:50 π.μ.